بهارانه که هوا

بهارانه که هوا
لطیف و ابر آلود است
خبر ها دارد در دل خویش
فصل رشد و رویش است
می بارد باران نم نم از آسمان
خبری خوش در پیش است
زمین مست و می نوش است
هر سبزه ای در فکر خویش است
زمین تَر می شود می شوید
دگر گونه جمالش را
می آراید به گل پونه
سبزینه ردایش را
شکوفه ها می شکوفد
بر سر شاخه ها
می پوشاند گلگونه پوش
می نوشاند بارانک ها را دانه دانه
در ساقه ی تُردش
می آراید زلفش را با شکوفه
می رباید هر دستی را
به سوی خویش سیمین گونه
عطر و رویای نسیم
بوییدنش شادمانه
در نفس های گرم بهارانه
پراکنده پراکنده
عاشقانه عاشقانه

منصور چقامیرزایی