آن که عشقش به دلم, یار شود

آن که عشقش به دلم, یار شود
مونس و همدم و غمخوار شود

آن که هرم نفسش جانبخش است
محرم خلوت اسرار شود

تا صبا همدم این زلف و رخ است
چون گل لاله به گلزار شود

سر و قد شمسه ی ایوان وجود
زلف او حلقه ی زنّار شود

در سراپرده ی جان جلوه گر است
مطلع دلکش اشعار شود

گر شود دور و رود از بر من
داغ دل, آتش رخسار شود

تا به زلفش دل من بافته است
غیر از او هر دو جهان تار شود

آرشام ارجمند