تلختر از این زمان نیست
که تمام دنیا در من فرو ریخته است
کدام واژه را برگزینم؟
کاش قهوه تلخی بنوشیم
و بدرودگویان برویم!
بر این باورم
از یاس گفتن گناهی کبیره است
و شعرهای پرگلایه، مرا دمساز نیست
...ناگزیر ماندهام...
با این قوم هزاررنگ
دلتنگی و فسردگی
تنهاییهای مفرط
سکوت بینهایت...
اینجا برای مردن دیر شده است!
ناتمام ماندهایم
در این سرود
در این غزل
در این فریاد
در این زندگی...
پروانه محمودی