گاهی فکر میکنم دنیا با همه عظمتش تا چه اندازه میتواند حقیر و بی ارزش باشد.آدمها از بامِ باورِ ما سقوط میکنند، یکی...یکی.و قلب بی آلایش ما، تهی از عشق و اعتماد فرو میپاشد، زخم خورده، رنجیده، آرام...آرامنیکی فیروزکوهی