فکررفتن درسرت داری وباورمیکنم
خنده هاراروزوشب درخانه مجمرمیکنم
رفتی ودیگر فراموشت شودنام مرا
میروی تنهایی ام باسایه ام سرمیکنم
وای ازاین دنیای بی سامان مراآواره کرد
بعدازاین من درس تنها بودن ازبرمیکنم
مینشینم گوشه ای نجواکنم با یادتو
گرچه میدانم که گویی, فکردیگرمیکنم
رفتنت باورنمیکردم به این زودشود
من دعایم توشه ی راهت مکررمیکنم
یادایامی که بودی , کم تو میدیدی مرا
خاطراتت رابیادت نقش دفتر میکنم
کریم لقمانی