وقتی من رو خلق کردی به بودن رسوخ کردم

وقتی من رو خلق کردی به بودن رسوخ کردم
تو انزوای تاریکی با هنر طلوع کردم
ترسیم شدم از پیله به پرواز
تو عمق ماجرای عشق ، نفوذ کردم
تبسم از تو ، گریه ها فراری از من
تو قاب رنگی نگاهت سکون کردم
رو ریل ابرا ، درگیر آرامش
به آغوش مقدست رجوع کردم
حسن هزاریان