کاش مرا خانه ای بود در جوار خانه ات ای دوست

کاش مرا خانه ای بود در جوار خانه ات ای دوست
هر روز سلام می کردم به مرقدت ای دوست
کاش صبح و شام چشمم به نگاه گنبدت می دوخت
کاش قلبم در حسرت کلام زیبای تو می سوخت
راه دراز است و دست من کوتاه ز زیارت تو
فکرم همیشه متحیر ز شرافت تو
ستاره ای که دوست و دشمن را روشنی بخشی
به خدا علی نمی میری در قلب ها می مانی می درخشی

اعظم آلاله