نفس صبح بهااااار است و دل نور خدا
بنشین تا که بخوانی و شود دل به صفا
به قرائت بکنی شاااااااد ز قرآن لب خود
بشود قلب تو نور و برود جااان به سما
تو به آن دیده عرفااااااان به تماشا بنگر
رخ و آیاااااااااات خدا را و بشو پر ز نوا
عااارفان نقش خدا را همه جا می بینند
در بهاران و خزاااااان درهمه جا ای رفقا
نه فقط دیده ظاااااااهر به بهاران دارند
که جهاااااااااااان دگری نیز ببینند و رها
چه رهایی که به جان ایمن ودل در ره او
در ره چشمه ی کوثر که بهار ست و شفا
هر تفکّر که نکو باد بهاااااااری دگر است
نزد عااااارف چه پسندیده و پر ارج و بها
ره سلوک است هر آن عاااارف دلباخته را
اولین منزل او باد به جااااااااااانش تقوا
هر که را دید بصیرت به نهااااااانش دارد
راه آن عاااااااااارف دانا است و کردار وفا
نقش آن حضرت حق باااد به دنیا روشن
فاتحا .دیده ی بینااااااا به کجا باد تو را.
ولی اله فتحی