ای عاشقان سپاس مرا خوب،حد زدید
با ترکه های عشق، چه مطلوب،بد زدید
از عاشقانه هاچقدر،زجر میکشم
هر بار بر این قلبِ
پُرآشوب، بد زدید
ای کاش حریفِ بدِ ایام،
می شدید
هربار به یک ماه دلِ خوب، بد زدید
ای کاش نگه بود به خشکیِ بیابان
افسوس که بر چشمه ی مرطوب،بد زدید
بگذشت به بگذشتن سیخی ز دلی خون
انگار که با سنگ، و با چوب ،بد زدید
از شهر شما میگذرم با دل پر درد
با شعرِ بد آهنگ، به محبوب..بد زدید
سارا سادات پرشاد