مائیم و دلخوشیامون

بد یا خوب ، دلخوریامون
گاه رود و گاهی هامون

میرویم پرسه زنان ،
به اینور اونور با پاهامون
گاه دنیا هست و گاهی نیست باهامون

ابد یعنی هیچ تصوری نیست ،
دیگه ز انتهامون

خوبه زیرِنگاهِ خوبِ اون خدای خوبیم
خدا دقیقاً میدونه اسم و رسم و جاهامون

خدا دقیقاً همه چیزو میدونه
خدا میدونه سالمیم یا که مریضیم ،
خبرداره از درمون و دوامون

دواممونو میدونه چقدره
خدا میدونه دعاهای خوب و،
ذکرِ حاجت روامون

خودشه که حاجت روامیکنه ،
این چه خوبه
درسته رنگیه قلبمون ولی ،
اون میدونه ،
طیف رنگِ این دلای بینِ سفید سیامون
اون میدونه دورنگیا ،
یا که یه رنگیامون

اون میدونه از خَش و،
سادگیامون
اون میدونه که باغیم یا بیابون
بهمن بیدقی