زن نیک کردار نیکو نهاد

زن نیک کردار نیکو نهاد
چو در خانه بخت خود پا نهاد

سپارد به شویش دل و دیده را
کند هدیه لفظ پسندیده را

ببندد فرو دیده بر غیر او
کند عیب او را به نیکی رفو

گه تنگدستی رفیقی صدیق
به هنگام غم غمگساری شفیق

بود بهر شوی نکویش لباس
سزاوار تکریم و حمد و سپاس

نباشد سزایش به غیر از وفا
که کاشانه را کرده مهد صفا

به وقت سواری بر اسب مراد
نشاید که آن مهر بردن ز یاد

بود قانع ار زوج در زندگی
برایش کند دلبرش بندگی

قناعت نه تنها به سیم و زر است
به بخشیدن دل به یک دلبر است

علی اکبر نشوه