سپیدی موهایمیادآورِ سوزهای بهمنی ستهر زمستانی که تولّدم را مرور می کند...بی آنکه مشتی گره کنم،ویا فریادی برآورمکلمات در من شورش می کنندتادرنیمه ی تاریکِ خویش انقلاب کنم روح انگیز هاشمی