دل با نگاه گنبد او آشنا شَوَد

دل با نگاه گنبد او آشنا شَوَد
جان در هوای عشق رضا باصفا شَوَد

هر کس که زائر حرمَش گَشت دَر جَهان
دردَش دَوا وُ حالِ دِلَش کیمیا شَوَد

اَشکی که اَز سَر شوق روان شُد به آستان
چون دُر به خازن کرمش رَهگشا شَوَد
مهرش چراغ راه دل عاشقان حَق
هر دل که شُد ز مهر رضا، پادشا شَوَد

امیرحسین قمچیلی

شب سیاهه بی ترانه بی نشونه

شب سیاهه بی ترانه بی نشونه
قلب سردم واسه موندن نداره یه کم بهونه
اگه بودی لحظه هام بود غرق بودن غرق موندن
کاش میموندی نمیرفتی فقط به خاطر من
کاش حقیقت بودی اما ، یه دروغی بی سرانجام
رفتی از دلم گذشتی ، اما من هنوزم اینجام
اگه بودی شونه ی من جای اشکای تو می شد
قلب پر تحمل من جای غمهای تو می شد
اگه بودی شب تارم غرق در ستاره می شد
درد بی درمون قلبم اگه بودی چاره می شد
اگه بودی واسه گریه دیگه هیچ جایی نمی موند
هر غریبه با سکوتم غمو از نگام نمی خوند
اگه بودی حس بی تو سد هر نفس نمی شد
زندگی با این قشنگی واسه من قفس نمی شد

امیرحسین قمچیلی