به عیادت چشمانم بیا
از ندیدنت
دیگر کم سو شده اند
فرشته سنگیان
پاییز می آید با
دلبرانه ترین حالت یک برگ
فرشته سنگیان
با آغوشی باز
از برای برگ ها
چشم به راه پاییز بود
زمین
فرشته سنگیان
غمینی یا تیره بختی؛
شاید که غنچه باشی،
شکفتنت نزدیک است
فرشته سنگیان
چو پرندگان سرگردان؛
در باران را مانم
الهی
تو باش آشیانم
فرشته سنگیان