در خم گیسو بهار راه چو طی شد فغان.

در خم گیسو بهار راه چو طی شد فغان.
همره سرگشته کار ماه چو دی شد نهان.
سلسله گردان یار راه چو ری شد عیان.
خوش نظر و خوش گذر توبهِ اغیار نی.
تو به در توبه گاه کی بشود توبه ها.
.....
در گذر روزگار نغمه دل خسته را.
در نظر ان روی یار بلبل سرگشته را.
در مثل ان خال لب گوهر سر بسته را.
ان غزل و شاعری شرب و شراب شور می.
حال خوش اندم فراق کی بشود توبه ها.
محمد رضا دامغانی