می نویسمت بر پلک کبود
لاله های لگد مال شده
و قلم می رقصد بر روی
شقیقه ی خونین گلبرگ تن تو
که سر انگشت نوازش گر قطره های باران
حلقه می زند بر گردن
ساقه های زیر خاک،
انگار جذام گورستان مدفون شده
زیر پوست لبخند گلایل های خشکیده!
مرتضی سنجری
نم،نم باران
نغمه ی پرندگان
دست های گرم تو
آه
باور می کنم
بهار را
منوچهر پورزرین
آواز تازه ای بخوان
آوازی شبیه نوای داوود
با غزلی به زیبایی غزلهای سلیمان
با صوتی حزین بخوان
با چشمانی شاد
ومن روبروی تو به لبهایت فکرمی کنم
ودراین فکر
موسیقی متولد می شود
"ندی انسی الحاج"
ترجمه: بابک شاکر