بر خیز بیا تا غمِ دل را بِزَدایی

بر خیز بیا تا غمِ دل را بِزَدایی
پُرخون شده دل دلبرِزیباتوکجایی

هجرانِ ترا ای صنما تاب ندارم
برگردحبیبم تو به دردم چودوایی

ازهجرِتوچون مرغ سحرناله کنانم
ای ماه چرا ازمَنِ شیدا تو جدایی

رفتی ز برم ناز کنان با همه غمزه
کی کرده ام ازبهرتو ای یار خطایی

چشمم به ره دوخته ام درهمه اوقات
جارو بکنم بامژه راهت چو بیایی

خواهم بِنَشینم رخِ زیبای تو بینم
برراه تو ای ماه شبم همچوگدایی

آخر چه ز یانی برسد بر تو ندانم
ای مَه بِرَسانی تو مرا هم به نوایی

بنما توترحم به(خزان)ای مَه تابان
دل را بنما از همه غمها تو رهایی

علی اصغر تقی پور تمیجانی