به یاد آن کوچه که پر بود از

به یاد آن کوچه که پر بود از خاطرات نگفته و رویاهای بلند
کوچه ای با باغهای گل سرخ که سنگ فرشش از عشق حرف میزد
کوچه ای در انتظار قدمهای من و تو‌
هر چند دور و هر چند ناممکن
اما باید میگفتمش تا دگربار تکرار شود در یاد

فریبا ستاری