چه زیباست آسمان دوچشمت
ولی مثل یک خواب شیرین حقیقت ندارد
چه رویایی اند آن دو دست نجیبت
ولی جسم خاکی به این جلوه عادت ندارد
چه سبز است رویش من در اعماق چشمت
ولی سبزه زار نگاهت طراوت ندارد
چه عطری فرو میریزد از آن کلامت
ولی حیف واژه هایت لطافت ندارد
چه خوبست با تو تا انتهای حقیقت
ولی بودن در کنارت حقیقت ندارد
تو رفتی و سالها از غروبت گذشته
ولی قلب من باور مردنت را شهامت ندارد
مهدی عبداله زاده