دلتنگ تواَم، شعر ندارم بنویسم

دلتنگ تواَم، شعر ندارم بنویسم
از بُغضِ فرو خورده‌ی بازآمده خیسم

نُشخوارِ خیالت همه‌شب خون‌جگرم کرد
در دادنِ جان بر غمت افسوس خسیسم

از عطر سرِ زلف تو مدهوشم وُ محروم
عمریست که دلداده‌ی آن طُرّه‌ی گیسم

من آیه‌ی حق در قد رعنای تو دیدم
قربان قدت مُصْحَفِ زیبای نفیسم

می‌خواهم از عشق من وُ دوریْت بگویم
دنبال دو تا واژه‌ی گویا وُ سَلیسم

پیوسته به کارم که فکرت به سر آرم
جز یاد تو آخر نَبُود هیچ اَنیسم
محمدعلى دهقانى