چه میشد گر تو با ما اندکی هم مهربان بودی

چه میشد گر تو با ما اندکی هم مهربان بودی
بجای ترشروییها کمی شیرین زبان بودی

نمی دادی عذابم رویِ آن نا مهربانیها
نمی کردی جفا با ما مرا آرام جان بودی

مرا با جور خود فانی نمی کردی در این عالم
برایم دلستانی با وفا اندر جهان بودی

مدارا می نمودی با دلم در عمر خود یارم
کنارم روز شبها ای نگارم شادمان بودی

زمستان چون بهاران می نمودی بهر ماای یار
اگرکزروی شوقی همچوبلبل نغمه خوان بودی

کجا پژمرده می گشتم چنین ای بی وفا آخر
که از بهرم نگارا گر تو همچون باغبان بودی

شدم مجنون ولی لیلا نگشتی در جهان بهرم
چه میشد بهرمن جاناتوعشقی جاودان بودی

دلی شیدا نداری تا بری لذّت تو از عشقی
بهشتی میشداین دنیااگرهمچون(خزان)بودی

علی اصغر تقی پور تمیجانی