جاری شد جان اذن جانان سالتان جانانه باد

جاری شد جان اذن جانان سالتان جانانه باد
رقصِ گل ها شد عیان لبهایتان خندانه باد
مهربان باشید و دلها را کنید خالی ز کین
قدر هم دانید که قدر دانی رَهِ شکرانه باد
دست هم گیرید دستگیری نمادِ عاشقی است
رسمِ مردان است محبت رسمتان مردانه باد
مهر ورزید بر یتیمان مهر ورزند پارسیان
مأمن افشانید که مأمن ها نیازِ خانه باد
قطره قطره جمع گردید دور نیست دریایِ عشق
عهد دل بندید که دل ها غایتِ رودخانه باد
روز رستاخیر عشق است روز عید پارسیان
شد بهار پیدایش جان نامتان جاودانه باد
رقص ناموزون برگها غنچه ی زرین گل
مژده ی لبخند رب است عیدیِ یکدانه باد
یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوب گوئید که وَالْأَبْصَار یقین
دائم الاسکان قلب است کی سِزد ویرانه باد
یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَار است گردکار
عبدی آموزید که عبدی غایتِ شکرانه باد
یَا مُحَوِّلَ الْحَوْل است آشنای حالِ ما
شاهدِ الْأَحْوَال حالَست سهمتان دردانه باد
وقت تحویل بهار گوئید بهار است سهم ما
جز رب والا مقام با عاشقان بیگانه باد
ربنا گوئید ، حَوِّلْ حَالَنَا اَحسن نِما
احسن الحالست الرحمن یقین جاودانه باد
حافظا فصل بهار برهان فصلِ اَفضل است
مهرورزان ، مهرورزند غیرِ آن افسانه باد

حافظ کریمی