محدوده ی آغوش تو خاکِ وطنم شد

محدوده ی آغوش تو خاکِ وطنم شد
عطر بدنت حافظه ی پیرهنم شد

انگیزه ی شاعر شدن و از تو سرودن
سلول به سلول درون بدنم شد

زیبایی لبخند تو و این دل شیدا
شیوایی و شیرینیِ لحن و سخنم شد

تن پوش پر احساسِ حریرِ بغل تو
اندازه ی اندامِ پر از زخمِ تنم شد

ممنونم از این عشق که با شعله ی شعرش
مشغول غزل خوانی و آتش زدنم شد

محمدحسین ناطقی