چو بیگانه راندی مرا ای نگارم

چو بیگانه راندی مرا ای نگارم
غریبانه رفتم به این حال زارم

ازآندم شکشتی توپیمانِ مارا
به غمهای عالم نمودی دچارم

نکردم به غیر از محبّت برایت
چه بددیدی ازمن نماندی کنارم

جداگشته ای کزمن ای بیوفایار
ز هجرت ندانی چسان بیقرارم

نصیبم نشد درجهان شادمانی
از این غصّه ها من قراری ندارم

نوشتند بهرم چنان سرنوشتی
بسوزم چوشمعی دراین روزگارم

کنم شکوه هایی من ازدستِ بختم
چرا کرده آخر چنین زار خوارم

به آتش کشیدی تو آخر(خزان)را
که روزم نمودی چنان شام تارم

علی اصغر تقی پور تمیجانی