سپیده دم با سماجت از پیله‌ات رها می شوی

سپیده دم
با سماجت از پیله‌ات رها می شوی
رها و رها و رها...
هاج و واج
به شگفتی‌های دور و برت می‌نگری.
بال بال می زنی
و در آغوش نسیم صبحدم
پرواز می‌کنی
و شادمان،
در تپش زندگی
فریاد می‌زنی:
بدرود پیله ی نمور روز مرگی
سلام خورشید شب شکن من


ارسلان رشیدی

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد