ای معلم ، نقصِ شاگردانِ خود را برملا کن
عیبِ ایشان در تکاسل گیر و بهروزی دعا کن
جهد را مقصود باش و از اهانت ها بپرهیز
بر مگو خنگی و غفلت را ز ادراکش سوا کن
گر بگویی سنگ، طینت سخت و حالش استوار است
کوه ها روید ز آنها زین عمل خود را جدا کن
ابر باش و رودِ مهری بر زمین جاری بساز و
سنگ را خاکی برایِ رویشِ اُرکیده ها کن
تکاسل: تنبلی طینت: ذات
محراب علیدوست