دمسازِ من ، در دشتِ اندوهم ،تو آن پروانه ای

دمسازِ من ، در دشتِ اندوهم ،تو آن پروانه ای
گویم که غم شد آشِنا،  گویند تو دیوانه ای

آتش، اگر تخریب کرد این جانِ بی بنیاد را
دل، خوب میداند چراغِ روشنیِ خانه ای

محراب علیدوست