اگر اراده بتواند غم دل را روبه قاعده بِبرد

اگر اراده بتواند غم دل را روبه قاعده بِبرد
هرآنچه خواهد دلِ عاشق به احاطه بِبرد


تو بخواهی عطش زمین آسوده زهرجا بکنی
آنقدر قدرت قلب نی زدست اهدا کننده بِبرد

هر آرزوی توخارا به جان وبدل خریدارنبود
فارغ از همهمه شب یلدا ز افترا کننده بِبرد


من طبیب عشق خودم گر چه باده بخوردش دادم
عشق ما راکس نتواند زمن فرهاد القا کننده بِبرد


همسفرم هرچه بادل بتوانی به من عاشق به ناز بده
تپش قلب مرا کس نتواند بی چپاول با گنج خانه بِبرد


فکرآنی که دلت سوز نفسهای من بشود
همچو صیدی در قفس آرام و خاموش بی واسطه بِبرد

منوچهر فتیان پور