در جستجوی آرامش
حال خوبدر جستجوی آرامش
حال خوب
جـواهـر ، دُرّ ، طَــلا ، یـاقــوت و المـاسـی عـزیـزم
جـواهـر ،
دُرّ ، طَــلا ،
یـاقــوت
و المـاسـی عـزیـزم
شبیــهِ
شعـــرِ
مـــن ،
لبـریـز احسـاسـی عـزیـزم
شما را از قصیده ، از غزلها آفریدند...
لطیفـی ...
خوشگلـی ...
نـَرمـــی و حَســاســی عـزیـزم ...
امین کرمانی اول
شبـی از آسمـان مهتـاب میریخـت
شبـی از آسمـان مهتـاب میریخـت
به سیمای زمین سیماب میریخـت
میـان مـا شبِ شعـری بـه پـا بـود
نَـه شعـرِ مـن ،
نَـه تــو ؛
غـوغـای مـا بـود
تمـامِ شب تـو از شیـرین سـرودی
دل از هـر بیـتِ شعـرم می ربـودی
غـزل گفتـی ولـی سعـــدی نبـودی
نَـه جـانِ مـن، تقلُّـب کـرده بـودی
ربـاعـی‌هـا کـه از شیــخِ اجـل بـود
غـزلهــایـت تمــامــاً مبتـ ـذل بـود
چـه نـازی از فِـرِ هَر مـوت میریخت
قصیـده از سَـرِ گیسـوت میریخت
حـرارت از تـن و از روت میریخت
شرارت از خـمِ ابروت میریخت
لـونـدی در لبـت بیـداد میکـرد
تـمنـّــا از مـَـنِ بیتــاب میکـرد
لبـت را مـَــزهٔ شـاتــوت دادی
بقــا را بــر کـویــرِ لــوت دادی
یکـایـک دکمــه هـا را باز کردی
مـَــ.ـرا آمــــادهٔ پـــرواز کــردی...
امین کرمانی اول