یاد داری
که دلم فرشِ قدمهای توبود؟
سرمه ی چشمِ مرا خاک رهِ پای تو بود :)
یونسی_یونس
این جهان
با تو خوش است
و آن جهان با تو خوش است
این جهان بی من مباش و آن جهان بی من مرو
مولانا
گیسوی سیاه تو در روز،
تکه ای لمس شدنی از شب،
و چشم هایت در شب،
تکه ای از آسمان آبی،
به جای مانده از روز است
وه ، آزادی قرینه ی لب های توست
یک انار ترک برداشته،
بر بلندترین شاخه ی درخت عشق،
که چیدنش محال است
آری ، قرینه ی لبخندت،
گاه چون هلال ماه در آسمان،
و گاه به سیب سرخ دو نیم شده می ماند
گاه دست نیافتنی، گاه دست یافتنی
مهدی بابایی