قـدم خیـرست خوشـآمـد گو ؛ صفای ماه فـروردیـن
به رویِ فرش و میزت باز بچینی"سفرهٔ هفت سین"
بـنـام سـیـن اول : سـالـم و سـرزنـده بـاشـی دوسـت
نـبـینـم غـم ، نِـشـینـد بـر وجـودت شـوقْ پـاورچـیـن
بــنــام سـیــن دوم : ســربـلـنــد بـاشـی تـمـام عــمــر
کُـنی کاری شِـگفـت آور ؛ بـپیـچـد بر زبـان تـحـسیـن
بـنام سـیـن سـوم : سـادگـی هـم سـازش و یک رنـگ
زنــد فــوّاره در هـسـتـی ، بــمـانــد زیــر ســر بـالـیـن
چهارمْ سیـن : سعادتمندی وخوشبختی و نیکیست
کـمان از آسـمان پـاشـد به سـویـت هـفتمیـن رنگـین
بـنام سیـن پـنجـم هـم : سـبکـباریـسـت میـخواهـم
بــرایــت ؛؛ تـا بــمـانـی در تــرازوی وقــار سـنـگــیــن
و در سیـن ششم : بـاشـد همیشه سـازِ بختـت کـوک
نـزن تـاری ز گـیـتـارِ غــم و مـوسـیـقـیِ غـمـگـیـن !!
بـنـام سـیـن هـفتـم : سـایـهٔ حـق بـر سـرت بـاشـد ..
اگر خواهی که هفتسینت قشنگ باشد بگو "آمین"
#هفتسینتقدیر
#یزدان_ماماهانی
بِــتِـکـان بـاز درخـت را غــزل از بــرگ خــزان دِه
چوخزان ؛رختِ سفربست و برآن دست تکان ده
چه پیام و چه نویـدی به خوشی گاهـشمار داد :
برسید موسم دی پیک ؛ خبرم را به جهان ده
ورقی ؛ دسـتِ زمان باز به زمانـه چو رقم خـورد
بِنِـویس بـرگِ زمانـه ، تو زمان فـصلی ، نشان ده
بِـگُذشت مهر و چو آبـان و برفت آذر از این بـرج
درِ دل را بِــگُـشـا بـر دی و اسـفـنـد ، ضـربــان ده
چـه شـبـی خـجـسـتـه بـاشـد ؛ شـب چـلـۀ انـاری
سـخنـی ز شـادبـاشی تـو نـخسـت بـر دگـران ده
سرِ کُرسی همه گِردنـد و بساط سـوروسات پـهن
شـکـلات و هـنـدوانــه ؛ مِـی و مــزه ، قـلـیـان ده
بِـکِـشــد چـنــد دقـیـقــه شـب چِـلّــه بـه درازا ..
به بـلنـدای چنین بـزم ؛ بتـوان ، جـان و تـوان ده
رَهِ عــمــرت گــذر افــتــاد و در آن پــا بِــنَـهـادی :
کـه خـطــر دارد و لـذّت به درسـتـی ، جـریـان ده
نـه به بـدرود خـزان ، نـه به درودگـوی زمـستـان
هنـر دهـر چو همینـست بِـدمانْـد جان و ستانـده
یزدان ماماهانی