دختر کولی چوفالم را بدید

دختر کولی چوفالم را بدید
شادمان گفتا بود بختت سپید

خنده کردم کای غریبه، آشنا
روسیاهی من از او شد پدید

فروغ قاسمی

تا نور نباشد نشود سایه هویدا

تا نور نباشد نشود سایه هویدا
دل سایه و عشق تو بود نور به دل‌ها

مجنون چو ندانست بهای دل لیلی
تاوان خطا داد که زد در دل صحرا

فروغ قاسمی

به تو عشقم به جز جانان چه گویم

به تو عشقم به جز جانان چه گویم
به جز جانم به تو قربان چه گویم

تو با جان و نفس، جانم بدادی
به هر روزم به تو جز جان چه گویم

ز وقتی که تو هستی در کنارم
گرفتم من سر و سامان چه گویم

تویی مَرهَم تویی مُلهَم تویی مِهر
به هر دردی تویی درمان چه گویم

تویی شهدم تویی شورم تویی شوق
به جز عطر گل ریحان چه گویم

تویی عشرت تویی عیشم تویی عشق
ز حسنت گشته ام حیران چه گویم

تویی سازم تویی سورم تویی سات
به عشقت اَر شوم سوزان چه گویم

ندارم جز تو من بر دیگری چشم
تو خوبی از همه خوبان چه گویم

گلستانی به دیدار تو آمد
گل روییده ی آبان چه گویم

عجب پیغمبری کردی تغزُّل
به تو جز بلبلِ بستان چه گویم

اسماعیل پیغمبری کلات

السلام علیک یا صاحب الزمان

جمعه 28 دی 1403 ساعت 12:21

ای عشق بسوزان تن مغرور مرا

ای عشق بسوزان تن مغرور مرا
ای دوست بلرزان دل مسرور مرا
بی غش نشود گوهر جانم یارا
مِی کِی بشود سالمِ انگور مرا

غلامرضا خجسته