در جستجوی آرامش
حال خوبدر جستجوی آرامش
حال خوب
من از این جهان بُــریدَم، چُو زِ مَردُمان بِدیــدَم
من از این جهان بُــریدَم، چُو زِ مَردُمان بِدیــدَم
همه قهر بُغضُ و کیــنِه، که بجز جَفٰا ندیــدَم
دِگَــر از رَحــمُ و عُطوفَت، نَبُوَد خَبر به جایــی
که شُد افسٰانِه دِریـــغٰا، نَکند کَسی وَفایـــی
دِگَــر از قِصِّه خَبـــر نیــست، دِگَـــر از نَفس حَــذَر نیــست
چُــو اَز آن صَفٰایِ دیــریــن، به کَسی هیچ گُــذَر نیــست
چُــو غَــزٰالِ تیـــز پٰایی، به کُجٰا رَوَم از این غَــم
بِــه کُــدٰام سوُی گُـریــزَم، کِـه بِجُـز گُـــرگ نَــدیــدَم
به کَسی دِگَــر ندارد؛ اَثَـــری مُــؤِذِه وُ پَنــد
کِه به جَنگِ بٰا حَقیــقَت، هَمِه هٰان جُمله دلیــرَند
مَگَر این عٰالَــــمِ فٰانــــی بِه کَســی وَفٰا نُمــوُدِه
بِنــِـگَر که زیـــرِ غَـــبرٰا چِــه بَس آدَمـــی غَنـــوُدِه
چِــه شُــد آن عِشقُ و مَوَدَّت، چِــه شُــد آن ریــشِه یِ وَحــدَت
چِــه شُــد آن فَــرازِ عِــزَّت؟ کـِـه بِـپٰاست جُمله خِفَّــت
دگــر از بــودُ و نَبــُودَم، همهِ زیـــن آتشُ و ســـوُدَم
بِنِگَــر چِــرٰا سُروُدَم، هِـلِه مَـــرگ شُــد دروُدَم
مُحَمَّدکَریــم نَقْدِه دوزان
چشم وا کردم و دیدم تکه ای از ماه تابان گم شده ست...
چشم وا کردم و دیدم تکه ای از ماه تابان گم شده ست...
لابلای دفتر دوران که گشتم دیدم اسان گم شده ست...
پرس و جو کردم کسی عطر و نشانش را نداشت...
همچو ابری پی باران در بیابان گم شده ست...
کوچه ها را گشتم اما هر مسیری ...هیچ بود ...
بگمانم یک خیابان در زمستان گم شده ست...
شعله میزد تا فلک از رنج دوران بغض ما...
چشم دل میسوزد اما اشک مژگان گم شده ست...
بچه اهوها خرامان در پی دامند و حیف...
مست خوابند عالمی صیاد ایشان گم شده ست...
چاره ای جز شعر و شور و نغمه ای گهگاه نیست...
پنجره بازست و اما..قفل زندان گم شده ست..
همچنان میگردم اما پیش رویم رد پایی اشناست...
کیست این در وهم دنیا ..شاید انسان گم شده ست...
فرشته امامقلی
