باز دفتر تاریخ

باز دفتر تاریخ
رسوا می شود و ورق میخورد
برگ ،برگ
تا بغض آسمان بشکند
راه را بر باران ببندد
که زمین ترک بخورد
و گودالی
که خونت را مکید
تا درخت حقیقت
سرو ایستاده ای شود
که نامت
میوه ی سرخ شهادت را چید.
یاحسین(ع)
معظمه جهانشاهی