هر لحظه تو را یاد کنم ازدل و از جان

به نام خداوند عشق.
هر لحظه تو را یاد کنم ازدل و از جان
سلطان جهانی و تو را سجده کنانیم
با یاااااااد تو آرام شود قلب هر انسان
طاعت همه از بهر تو باااادا و بر آنیم

این چرخ و فک بر همگان گشته معمّا
هر گز نتوان فکرت بسیار به آن کرد
ما مات به دنیای تو هستیم به هر جا
امکان تفکّر به کجا بود و توان کرد

هرگااااااه به سِیریم به دنیای تو جانان
در ذرّه چه ما،مانده به جانیم چه باید
مبهوت تو هم از همه آیات تو ای جان
قدرت که به سر نیست تفکّر بنماید

هر جا که رویم از تو و از عزّت آن یار
صحبت به میانست عجب از تو خدایا
ذرات وجود از تو و از ذکر تو بسیار
همواره بماااااااانیم درآن شوکت والا

هر چیز تو را سجده کنانست به دنیا
سلطان به افللاک و سلطان به زمینی
هر ذرّه به فرمان تو بادا و به هر جا
ای یار چه با قدرت وشوکت به یقینی

گیجم چکنم زین همه آیااااااات الهی
فاتح به جهانی وجهاااان در یَد آن ذات
ما مانده به راهیم وگدائیم تو شاهی
هرگَه به تو من فکر کنم مات شوم مات .

ولی اله فتحی

آید زمانی ، نباشد هیچ مکانی از برایش

آید زمانی ، نباشد هیچ مکانی از برایش

                  چه کَش باشد و ارز دیجیتال در کنارش

پولدوستان ،که لَه لَه کنند از صدایش

               گیرند غمی ،که غمباد شکوفا شود ز آنَش

کَشها را ندانند ، آتش زنند یا که دفنش کنند

              از وَلِت  دوری  و در نمودار حذفش کنند

آید زمانی ، مِلکها نباشند جز دردسر

                       مالکان مخفی شوند ز مِلکِ یک دِگر

آید زمانی ارباب شود حیران

                          از نشنیدن حرف رعیَت ، پشیمان

آید زمانی، داروغه گردد عقبِ چاهی

               اهل و عیال نان خشکی دهندش، گاهی

آید زمانی بر دهانش قفلی زنن

                      یاوه گویی؟شیاد ، برهمه مرد و زن

آید زمانی به رعیَت نخندند با هم

                       فکری کنن، چگونه  بُگریزند در هم

آید زمانی  نگوید مامورم و معذور

                  تقاص کارَش دهد کذّاب ،حتی به زور

آید زمانی مُشتها و لَگَد مال کردنش

                    دامنش گیرد و آویز شود بر گردنش

آید زمانی از حساب ، باشیم در کَمین

طشت رسوایی‌هر دم  افتد بر زمین

به ولله ،هرگز نهراسیم از ظالمان

                     خاکستریست زیر آتش ،  در کارِمان

محمد هادی آبیوَر

دل به دریا بزنم یا نزنم،

دل به دریا بزنم یا نزنم،
منُ یک ساحل لُخت
غرق در باور هیچ.

قایقی می بینم،
مرد تنها در دور،
دل به امواج خیالش داده.

شبهه ای شد در تُنگ
که کجا می رود او
پشت آفاق مگر جایی هست؟

چه امیدی دارد،
به پسا پرده ی بخت
پشت آن شیشه ی سخت.

کاش می شد که بگویم،
بنویسد وارون،
آب راکد شده است.

منتظر می مانم،
باز برگردد او،
و بگوید دیده،
که چه چیزی پیداست
پشت دیوار خیال،
جز نگاه داشتن زندگی ام.
سروش پیری زنده دل

با نگاهت بردلم زند گیم زیرو رو می شود

با نگاهت بردلم زند گیم زیرو رو می شود
گر در همه اشعارت نامِ به نیکی به عشق می خری


آن قدر باعشق می خوانم اشعار زیبای تورا
قهرمان زندگیت تنها منم ای عارف زیبا ی ما


چند ستاره می بینم درشب تاریک اندر سما
حین شب می نگشت به ماه از تنهای عشق بی خانه ماند


مرده ام چون نمی بینم تورا
در مجازی روکرده ام تا تورا دیده ام


آن قدر باعشق می خوانم اشعار زیبای تورا
گفتی می فرستم عکس از خودم تا ببینی مرا

منوچهر فتیان پور

متنفرم