الهی بکن دور کز ما بلا را

الهی بکن دور کز ما بلا را
عنایت بفرماتو بر ما شفارا

مریضیم یارب دوایی نداریم
عطاکن تو بر ما خدایا دوارا

گرفتارِ دردیم درمان نداریم
رهایی ببخشا تواین مبتلارا
شفاازتوخواهیم یارب ولاغیر
نما استجابت تو ازما دعا را

بجزدرگهت نیست ماراپناهی
تو بنما نظر یا ربا بی نوا را

گدایانِ درگاهِ خود را نظرکن
زلطفت رسان خیریارب گدارا

خطا گر نمودیم پروردگارا
بپوشان تو ازبهرماها خطارا

گنه کار هستیم ما را ببخشا
تو منما سزاوار بر ما فنا را

صدایش بکن ای(خزان)تاتوانی
یقین دان که پاسخ دهدهرصدارا

علی اصغر تقی پور تمیجانی

رنگ چشمانِ قشنگت نَرَود کزیادم

رنگ چشمانِ قشنگت نَرَود کزیادم
ترسم آخر ز جفایت بَکَنَد بُنیادم

دل سپردم به تو من تا که شَوَی
دلدارم
کن مدارا به دلم تا نَدَهی بربادم

بهرصیدم همه صیّادجهان صف
بستند
بادوتاچشمِ قشنگت توشدی صیّادم

دامها بر سَرِ راهم شده بودپهن امّا
بینِ صددامِ دیگردامِ تومن،افتادم

من که شیدایِ دوچشمانِ قشنگت گشتم
کی توای مه زمحبّت بکُنی دلشادم

تابه کی چشم به راهت بنشینم
دلبر
جان که آمد به لبم کی تو رسی فریادم

منکه مفتونِ تو گشتم به دو چشمت سوگند
ای نگارا نکُنی جور شَوَی جلّادم

تا(خزان)شیفته برچشمِ توشد
دلدارم
بین دگر کز غَمِ از هردوجهان آزادم

علی اصغر تقی پور تمیجانی

کجایی تو ای مهربان یار من

کجایی تو ای مهربان یار من
تو ای با وفا یار دلدار من

به هرجاکه هسنی خدایاورت
شدی ثبت در قلب بیمار من

مرا بر گزیدی تو اندر جهان
شدی جمع نیکان خریدارمن

تو بودی نگارا کنارم همی
به هر روز شب یارغمخوارمن

به هنگام بیماری ای مهربان
طبیبانه گشتی پرستار من

تودریادمن گشته ای جاودان
دوایی تو بر قلب تبدار من

نخواهم به دنیا دگر دلبری
چه کس چون توگرددهوادارمن

نکردی تو هرگز خطابر(خزان)
چویک عمر بودی وفادارمن

علی اصغر تقی پور تمیجانی

من از این شهر شمااشک فشان خواهم رفت

من از این شهر شمااشک فشان خواهم رفت
دگرازپیشِ توبی نام نشان خواهم
رفت

نَنَمودی تو وفادرهمه عمرت بامن
منِ شیدا زبرت شکوه کنان خواهم
رفت

زتودل شعله کشانیده سرم تاپایم
به تماشا بَنَشین شعله به جان
خواهم رفت

توچه دیدی صنما غیر وفا بدکردی
زجفایت همه جاناله کنان خواهم
رفت

دلِ شیدایِ مرا کرده ای از جورت خون
سرِآن ظلم تو چون خسته دلان
خواهم رفت

گله دارم ز تو ای دلبرِ نافرجامم
منِ دلداده چوآشفته روان خواهم
رفت

منِ عاشق که نبردم ز تو آخرفیضی
سرِبیدادتوازکلِّ جهان خواهم رفت

به(خزان)بین که چنان بدبَنَمودی
دلبر
بَنَگرحالِ مرادل نگران خواهم رفت
علی اصغر تقی پور تمیجانی

هوسی کرده دلم باده ای از بهردوا

هوسی کرده دلم باده ای از بهردوا
بده ساقی دو سه جامی که بیابیم
شفا

به که گویم غَمِ دل محرمِ اسرار
کجاست
زده آتش به دلم یار جفاپیشه ی
مت

گله دارم زنگارم که بَزَد زخم به دل
چو به ما ظلم چنان کرد رَوَم دامِ
بلا

زمن آخرتوبجزلطف چه دیدی همه
عمر
که کنی با دلِ شیدای من ای یار
جفا

توکه بااین دلِ درمانده مدارانکنی
نمکی هم توچه پاشی سَرِزخمش زقفا

همه عمرت نکشیدی تو که دست ازسَتَمَت
چه زمانی بَنَمودی به من ای یار
وفا

به تو من گفته ام ای دل نکنی
بوالهوسی
چه کنم با تو دلا تا نَرَوی راه خطا

مَنِ دلداده نکردم به تو جزمهروفا
توکجادیده ای آخرز(خزان)ریب ریا
علی اصغر تقی پور تمیجانی