در جستجوی آرامش
حال خوبدر جستجوی آرامش
حال خوب
افتاده ام ز چشمت،چون اشک زیر پایت
افتاده ام ز چشمت،چون اشک زیر پایت
منما زمن تودوری، قربانِ آن وفایت
از رویِ مهربانی، خشمی نگیر بر من
با من نما مدار، ترسم من ازجفایت
دانم نمی سپاری، برهر غریبه دل را
بیگانه نیستم گل،هستم من آشنایت
باغمزه ات نگارا،دل می بری ز دستم
آتش مزن به جانم،باکنجِ چشم هایت
ازبسکه صبرکردم،جانم رسیده برلب
تاکی کنم صبوری،قربانِ آن سخایت
هستم خمارِعشقت،مُردَم ز این خماری
بنما تو رحم بر ما،ازرویِ آن عطایت
با آن صفایِ قلبت،ما را تو گر نگارم
برکام دل رسانی،جان راکنم فدایت
بنگر(خزانِ)بیدل،کزعشقت ای نگارا
نالد به روز شبها،از جان خَرَد بلایت
علی اصغر تقی پور تمیجانی
ای بیوفادرقلب ما،بنگرچه غوغاکرده ای
ای بیوفادرقلب ما،بنگرچه غوغاکرده ای
درجمعِ عشّاقان ببین،ماراچه رسواکرده
ای باغمزه هایت عاقبت،وابسته برچشمت شدم
دل برده ای کزسینه ام،ماراتوشیداکرده
ای آشفته چون مویت منم،دیوانه بررویت منم
ازعشق خودآخرمرا،ویلانِ صحراکرده ای
ماییم شیدایت ولی،بردیگران دل بسته ای
درقلب مجنونم چرا،صدفتنه برپاکرده ای
کردی به عشقت مبتلا،وانگه مراکردی رها
ای بیوفا آخر مرا،دردام غمها کرده ای
مجنونِ این دوران شدم.دیوانه ای حیران شدم
آخر مرا ای نازنین، نالانِ شبها کرده ای
ازبسکه آزردی مرا،پُرخون نمودی قلب ما
بااین دلم کی بیوفا،یکدم مداراکرده ای
آتش فکندی دردلم،کردی بیابان منزلم
بنگر(خزان)راعاقبت،مفلوک دنیاکرده ای
علی اصغر تقی پور تمیجانی
راضی مشو ای یار غریبانه بمیرم
راضی مشو ای یار غریبانه بمیرم
ازعشق تودرگوشه ی میخانه بمیرم
وا کن بغلت را مرا تنگ بغل گیر
خواهم که درآغوش توجانانه بمیرم
من دل به توبستم نسپارم به دگریار
مستم بکن از عشق تو مستانه بمیرم
از بهر دلم باش تو لیلایِ من ای مه
مجنونِ تو گردم دِلِ ویرانه بمیرم
عهدی بنمودم به دوچشمانِ قشنگت
تا نزد تو ای دلبر یکدانه بمیرم
ازعشق تو نالم همه شبها مَنِ محزون
مفتونِ تو گشتم مَنِ دیوانه بمیرم
پروانه صفت دور تو گشتم همه عمرم
در شعله ات ای شمع چوپروانه بمیرم
از بهر (خزان) همچو بتی در همه عالم
تا سجده کنان داخلِ بتخانه بمیرم
علی اصغر تقی پور تمیجانی
جزمن توگر یاری دگر,بر زیر سرداری بگو
جزمن توگر یاری دگر,بر زیر سرداری بگو
افزون زمن برعشق خود,دیوانه ترداری بگو
گرمی ی بازارت منم,تنها خریدارت منم
ازبهرعشقت همچومن,خونین جگر داری بگو
ازعشقت ای دلدارمن,همچون گلی پژمرده ام
همتای من نامهربان,آزرده گرداری بگو
وقتی که گشتیم آشنا,بردردگشتم مبتلا
ازبهرعشقت همچومن,جان درخطرداری بگو
دیوانه بررویت شدم,گویی که جادویت شدم
مانندمن مجنون اگر,بر دور بر داری بگو
کزعشقت ای دلدارمن,درمانده ای مانند من
نالان زعشقت هرشبی,تادرسحرداری بگو
سرگشته ای ویلان منم,چون مرغ شب نالان منم
اندرقفس مرغی چومن,بی بال پرداری بگو
مارا زعشقت نازنین,ناکام کردی عاقبت
همچون(خزان)سرگشته تر,گر در نظر داری بگو
علی اصغر تقی پور تمیجانی
بر خیز بیا تا غمِ دل را بِزَدایی
بر خیز بیا تا غمِ دل را بِزَدایی
پُرخون شده دل دلبرِزیباتوکجایی
هجرانِ ترا ای صنما تاب ندارم
برگردحبیبم تو به دردم چودوایی
ازهجرِتوچون مرغ سحرناله کنانم
ای ماه چرا ازمَنِ شیدا تو جدایی
رفتی ز برم ناز کنان با همه غمزه
کی کرده ام ازبهرتو ای یار خطایی
چشمم به ره دوخته ام درهمه اوقات
جارو بکنم بامژه راهت چو بیایی
خواهم بِنَشینم رخِ زیبای تو بینم
برراه تو ای ماه شبم همچوگدایی
آخر چه ز یانی برسد بر تو ندانم
ای مَه بِرَسانی تو مرا هم به نوایی
بنما توترحم به(خزان)ای مَه تابان
دل را بنما از همه غمها تو رهایی
علی اصغر تقی پور تمیجانی