سبزینه ی برگهای بهاری
به سوزش آفتاب خزان
درخشش نیلی وا نهادند
و به زردی و سرخی اکتفا کردند،
نسیم را در آغوش گرفتند و
از شاخه بریدند و
رقصیدند و
به یغمای سوز سرد لرزیدند و
باریدند و
آرام بر زمین خوابیدند...
چه زیبا، عاشقانه ای آفریدند
و بهاری دیگر را بنا نهادند...
شکوفا شکوفه های عشق...
میترا کریمیان